Cafer ile Abbas hikâyesi eski hikâyelerden olup, pek çok büyük tarihçi bunu kabul etmiş ve eserlerinde bu hikâyeyi anlatmış, bazıları da bu olayı Barmakilerin düşüş sebebi olarak değerlendirmiştir.
Harun'un Abbase adında onu çok seven bir kız kardeşi vardı, bu yüzden ondan ayrılmak onun için zordu. Cafer'e karşı da aynı hisleri taşıyordu ve Harun'un eğlence toplantılarında sürekli bulunuyorlardı, bu da Harun'un birbirlerine mahrem olmadıkları için rahatsızlık duymasına neden oldu ve Harun ikisinin evlenmesi gerektiğine karar verdi ve Cafer asla evlenmeyeceğine yemin etti. Abbase ile yalnız görüşmemeli ve onunla aynı çatı altında yalnız kalmamalı ve sadece Harun'un huzurunda birbirini görmeli. Taberi'ye göre Abbase, Cafer ile evlendiğinde 40 yaşındaydı ve Cafer ile yaptığı sahte evlilikten sonra Barmaki idi. , Cafer'e tutku ve arzu dolu mektuplar yazdı ve Cafer'i Harun'un emrini ihlal etmeye teşvik etti ancak Cafer, Harun'a verdiği sözü tutmadı.
Abbasa, Cafer'in Ubadah isimli annesine başvurdu ve ona değerli hediyelerle eşlik etti. Bir gün Abbasah ve Ubadah'ın önceki planına göre oğlu Cafer'e bir sarayda çok güzel bir hizmetçi gördüğünü ve o hizmetçiyi Cafer'e satın almak istediğini söyledi. Bir süre sonra nihayet Cafer'i güzel hizmetçinin gitmesine izin vermeye ikna etti ve diğer taraftan Abbas'a haber verdi. Yezdi diyor ki: "Abbas bin bir tılsımı, tılsımı, şakayı, nükteyi ve zarafeti kendisinde buldu ve karşılığında Cafer'e cariye oldu ve onun yanında bu gece Münir gecesini ve kandillerini aldı. üzerime, yol arkadaşım, onu yüz kucak ve kedere sürükledi, Ey sabahın Fatehası, İhlas, el-Hamdu, bir şarkı ve sürekli Cafer sarhoştu ve bilmiyordu... Cafer, sarhoştu , eşini tanıyamadı. Sabah olunca Abbas, Cafer'e şöyle dedi: Padişah kızlarının kurnazlığı ve üçkağıtçılığı hakkında ne diyorsun? Cafer sordu, kızınız hangi krallıktan? Abbase kendini tanıtınca Cafer sarhoş oldu ve annesinin yanına giderek ona şöyle dedi: Anne, sen beni ucuz bir bedel karşılığında kaybettin.
Bu olaydan sonra Cafer, Bağdat'tan uzaklaşmaya karar verdi ve Harun'dan Horasan'ı yönetmesini istedi. Harun bu isteğini Barmekilerin düşmanı olan Fazl bin Rabi ile görüştü. Dedi ki: "Cafer'e bir eş verdin ve şimdi bir eyaletin hükümeti bunu yapmanı istiyor." Bu sözleri Harun'u çok etkilemiş ve Cafer'in bu isteğine karşı çıkmıştır. Bir yandan da Abbas, Cafer'e yeniden yakınlaşmaya çalışıyordu.
Yezdi şöyle yazıyor: "Abbase, Makruheila'ya gitti ve Harun'u Dicle kıyısında satın aldığı bahçeye davet etti. Halifeyi karşılamak için büyük hazırlıklar yapmış ve Harun şerefine büyük kutlamalar düzenlemiş, ilk gece Cafer'e güzel bir cariye ve ilk cariyeden daha güzel bir cariye daha göndermiştir. Ertesi gün de aynı rutin vardı. Ertesi gece, cariyelerin en iyisi olan başka bir cariyeyi Halife'ye gönderdi ve Cafer'e gitmesi gereken cariyenin yerine onun yanına gitti. Lambaları ve ışıkları kapatıp yatağına koştu. Sabah olduğunda Cafer karısını tanıdı ve onun ölümünün artık önlenemeyeceğini anladı.
Yezdi'nin yazılarına göre Cafer ve Abbaseh'in evliliğinden, Barmakian'ın düştüğü sırada 10 yaşında olan Hasan ve 8 yaşında olan Hüseyin adında iki erkek çocuk dünyaya geldi.
Burney, Barmakyanların muhalifi olan Harun'un sevgili eşi Zübeyde'nin Cafer Abbas'ın itaatsizliği hakkında halifeye bilgi verdiğini yazıyor. Ancak Taberi, Abbas'ın gücendirdiği ve öldürmekle tehdit ettiği bir cariyenin olayı Harun'a bildirdiğini ve halife tarafından desteklendiğini yazıyor.
Cafer'in öldürülmesinin ardından Harun, aynı gece Abbase'nin evine giderek iki hadım ve sekiz hizmetçinin hazır bulunmasını ve bir deri kılıf getirmesini emretti. Halife, Abbase'nin ricasını dikkate almadı ve Abbase'nin hadımlarına tüm mücevherlerini bir kutuya koymalarını emretti. ve kutuyu çivile. Ekipler gelip Abbaseh'in bulunduğu kutuyu bir mağaraya atarak içini kireç ve kil ile doldurup Dicle'ye attılar. Jafaru Abbaseh'in çocukları da öldürüldü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder